
Buurman 2 ploetert door en buurman 1 duwt me naar het bordje, dan pas zie ik wat ze van plan zijn. Er ligt een bijna onzichtbaar paadje dat weer helemaal zichtbaar moet worden. Buurman 1 zet nog een vergelijking neer van vrouwen met make up die dat er ‘avonds afhalen en zo horen bomen met paadjes onkruidvrij gemaakt te worden, bij tijd en wijle. Ik vervolg mijn weg en waarschuw de voorzitter van het dorpsbelang die aankomt lopen om de boel wat in de gaten te houden. Deze ‘Grumpy old men’ zijn ooit ook (hang)jong(eren) geweest. Als ik later een als een paparazzi mijn fiets achter een andere boom zet, hoor ik buurman 2 voorovergebogen zeggen: ‘de fotograaf niet van het werk houden’. Gezellig die oranje- en/of eensgezinde (in hun ergernis over het zovele onkruid) buurmannen. Of het nu hun eigen paadje is of niet. het is schoon….!